Het voelde vreemd aan gisteren om de lichten en kaarsjes bij Yogadreams uit te doen en de voordeur achter me in het slot te draaien. Het is herfstvakantie en een aantal lessen die normaal gesproken op woensdagochtend nog na die van mij gegeven worden, zijn komen te vervallen. Ik verlaat als laatste het gebouw, pas over een paar uur beginnen de avondlessen. Tot die tijd is Yogadreams in stilte gehuld.

Ik kijk wel een paar keer na of ik alle kaarsen uit heb geblazen en alle lichten uit heb gedaan. De voordeur krijgt ook een extra check om er zeker van te zijn dat het écht op slot zit. Zo gaat dat met dingen (en mensen) die ons dierbaar zijn, we nemen er de tijd voor om er zeker van te zijn (in ieder geval zo zeker als we kunnen zijn) dat niets van binnenuit of buitenaf ervoor kan zorgen dat er schade wordt aangebracht. We nemen liever het zekere voor het onzekere en herhalen daarom waarschuwingen of controleren alles een paar keer.

Als ik daar nu zo over nadenk, dan vraag ik mezelf af of ik dat eigenlijk wel doe met àlles wat me dierbaar is? Want hoe zit het eigenlijk met mijn lichaam? Het is mijn kostbaarste bezit, want zonder lukt het me ook niet om een ander lief te hebben of iets anders dierbaar te maken. Neem ik wel genoeg tijd om echt te voelen wat het me te zeggen heeft? Zorg ik er wel goed genoeg voor dat invloeden van binnenuit en buitenaf er zo min mogelijk schade kunnen aanrichten? Weet ik echt van mijn héle lichaam waar er spanning en weerstand voelbaar is? En besef ik wel goed genoeg dat het lichaam met mij communiceert via symptomen? Of heb ik het te druk en negeer ik liever de signalen waarmee het lichaam mij eerst heel subtiel, maar daarna steeds heftiger, laat weten dat er iets moet veranderen in de manier waarop ik leef of de wijze waarop ik reageer?

Eerlijk is eerlijk, ik ren mijn lichaam van tijd tot tijd ook voorbij, maar steeds minder dan voorheen. Sinds ik in mijn lessen de leerlingen meeneem in het verkennen van hun lichaam en het bewust loslaten van spanningen en energieën die zwaar, dof of troebel aanvoelen, lukt het mij ook steeds beter de taal van mijn lichaam te begrijpen en los te laten wat me niet meer dient. En ja, ook ik raak van tijd tot tijd gefrustreerd of verlies mijn geduld, maar vraag me wel steeds sneller af wat de werkelijke reden is van mijn reactie. Negen van de tien keer komt het doordat iets niet helemaal gaat zoals ik het van tevoren gedacht had. Emoties kunnen ons lichaam namelijk van binnenuit verteren, zoals een vuur dat doet als het eenmaal vat krijgt op meubelen en gordijnen. En dat terwijl we de mogelijkheid binnen handbereik hebben om de vonk te blussen nog voordat het een vlam wordt. Het fysiologische proces van een emotie duurt namelijk maar 90 seconden, oftewel het duurt slechts 90 seconden en dan is een emotie in het lichaam al helemaal uitgeraasd. Het zijn onze gedachten over de emotie die ervoor zorgen dat we het veel langer met ons meedragen, soms een heel leven lang!

Het is niet makkelijk en het lukt echt niet altijd om zo bewust en kalm te leven, maar door steeds bewuster om te gaan met de signalen van ons lichaam en minder vaak onze tanden op elkaar te zetten en tegen beter weten in door te blijven gaan, blijft ons kostbaarste bezit zo lang mogelijk behouden. Door steeds vaker onze gedachten los te koppelen van onze emoties, kunnen we meer aandacht geven aan het werkelijk doorvoelen ervan in plaats van het overdenken ervan. Het is de beste manier die ik weet om ongewenste, sluimerende gasten in het lichaam de heldere boodschap te geven: IN mijn lijf geen polonaise!

Yvonne Alefs


Yvonne Alefs (44) is schrijver in hart en ziel. Op haar website yvonnealefs.nl schrijft zij levensbeschouwelijke teksten, die zij onderverdeelt in gedachten, gedichten, geloven, gelezen en geluisterd. Zij combineert hiermee op een – voor haar – bijzonder vervullende wijze haar passies schrijven, lezen en muziek. Haar ultieme passie is echter haar gezin. Samen met haar man en al volwassen dochter en zoon leeft zij in dankbaarheid een rijk en gevuld leven. Graag neemt ze je met haar blogs voor en over Yogadreams mee op ontdekkingsreis. Het vervoersmiddel is yoga met haar prachtige lichaamshoudingen (asana’s), de brandstof inzicht in je geest, en de eindbestemming bezielde liefde: liefde voor jezelf en voor je medemens.

Note: Haar kaarten met levensbeschouwelijke teksten erop kun je als set in de studio van Yogadreams vinden en kopen.

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en je blijft op de hoogte van het laatste nieuws over Yoga, Yogaopleidingen,Yogatrainingen, workshops en Yogadocentenopleidingen.