De potentie hebben om iets te kunnen creëren is een wonderlijke eigenschap van ons mensen. Dankzij onze hersenen, onze geest, kunnen wij dat. We zijn er ook voor gemaakt. Wie niet creëert (en dat kan op veel verschillende manieren!) heeft vaak last van zo’n knagend gevoel dat er iets in het leven ontbreekt. Althans dat is de visie van schrijfster Elizabeth Gilbert (die ik overigens met haar deel!)
In haar boek Big Magic vertelt zij zo prachtig dat wanneer je iets creëert het niet een kunde is van jezelf, maar een ingeving die je van buiten wordt aangereikt. Een idee presenteert zich als het ware aan je met de vraag “wil jij alsjeblieft uitdrukking aan mij geven in deze wereld?”. En dan is het aan jou om dat wel of niet te doen, om dat te durven. Doe je het niet, dan gaat het idee verder naar de volgende geschikte kandidaat.
Ik vind dat zo’n prachtige gedachte en geloof dat het ook werkelijk zo is. Daarom kan ik ook zo enorm dankbaar zijn als dat wat ik schrijf anderen raakt. Niet omdat het “van mij” is, maar omdat ik godzijdank gehoor heb gegeven aan een vraag van het universum en mijn eigen schroom opzij heb gezet.
Precies zo verging het met onderstaand gedicht. De ochtend van de Internationale Yogadag op 21 juni borrelde het in mij omhoog. Ik schreef het binnen een paar minuten op en plaatste het zonder al te veel er over na te denken op Facebook. Mijn hart sprong op toen Myrna het ter afsluiting van de yogales op het Zandvoortse strand oplas. Toen naderhand bleek dat op het moment dat ik het gedicht op Facebook zette zij op zoek was naar een tekst die zij voor de yogales kon gebruiken, dacht ik werkelijk: wat zit deze wereld toch prachtig in elkaar!
YOGA OP HET STRAND
Hier op deze plek
waar aarde en hemel
smelten aan de horizon
voel ik het leven stromen
Ik voel de wind
door mijn haren
en het zout
op mijn lippen
Mijn hartslag
dat het ritme slaat
van de golven
in de branding
Pulserende bewustzijn
Soms aards, soms hemels
gelijk eb en vloed
elkaar afwisselen
Energie stroomt
door mij heen
als een nooit
eindigende cyclus
Naast mij zie
ik iemand staan
ze geef licht en lacht
omdat het leven
precies is zoals het moet zijn
Ik herken haar
want we zijn dezelfde
niet afgescheiden
maar gelijk
als druppels water
in dezelfde oceaan
Ik haal diep adem en
zuig de vrede op
Sluit mijn ogen
buig mijn hoofd
en breng dank voor
dit wonderlijk leven
Yvonne Alefs
Yvonne Alefs (44) is schrijver in hart en ziel. Op haar website yvonnealefs.nl schrijft zij levensbeschouwelijke teksten, die zij onderverdeelt in gedachten, gedichten, geloven, gelezen en geluisterd. Zij combineert hiermee op een – voor haar – bijzonder vervullende wijze haar passies schrijven, lezen en muziek. Haar ultieme passie is echter haar gezin. Samen met haar man en al volwassen dochter en zoon leeft zij in dankbaarheid een rijk en gevuld leven. Graag neemt ze je met haar blogs voor en over Yogadreams mee op ontdekkingsreis. Het vervoersmiddel is yoga met haar prachtige lichaamshoudingen (asana’s), de brandstof inzicht in je geest, en de eindbestemming bezielde liefde: liefde voor jezelf en voor je medemens.
Note: Haar kaarten met levensbeschouwelijke teksten erop kun je als set van 6 in de studio van Yogadreams vinden en kopen.
Meld je aan voor onze nieuwsbrief en je blijft op de hoogte van het laatste nieuws over Yoga, Yogaopleidingen,Yogatrainingen, workshops en Yogadocentenopleidingen.